Steden wijzen de weg

Een inleiding op wielen

Een zomerse vooravond in juli. Ik fiets vanuit Drongen naar het Gentse centrum om mij onder te dompelen in de Gentse Feesten. Toege-komen kamp ik met een onverwacht maar reëel probleem: ik vind gewoon, straat na straat, geen plek om mijn tweewieler te stallen. Elke fietsenstalling – en er staan er veel – elk nadarhekken en elke paal is al ingenomen als fietsplek. Gelukkig heb ik me ingehouden en ben ik de fietsen niet beginnen te tellen, of ik had elk optreden gemist.

Deze anekdote toont hoezeer de mobiliteit in Gent is veranderd, en dat in het land van de salariswagens waar ‘Koning Auto’ nog altijd regeert (en vooral stilstaat). De fiets is op twee decennia het dominante Gentse vervoersmiddel geworden, in deze stad zit de fiets nu op de troon. Dat tonen ook de harde cijfers van de zogenaamde modal split. Deden de Gentenaars in 2001 amper 14 procent van hun verplaatsingen met de fiets, dan steeg dat in 2012 tot 22 procent, in 2015 tot dertig procent en ondertussen zitten we aan meer dan een derde. Uiteraard is dit geen verhaal dat enkel gaat over fietsers: de stad Gent is er in geslaagd heel haar mobiliteitssysteem in duurzame richting om te buigen. Op zich een hoopvol verhaal dat toont dat transities niet alleen nodig maar ook haalbaar zijn. Dat het Gentse Mobiliteitsbeleid goede cijfers krijgt —zelfs het tijdschrift De Autogids schreef op zijn website ‘Autoluw mobiliteitsplan in Gent: het werkt’1— heeft niet alleen te maken met de gewijzigde modal split. De levens-kwaliteit in de stad is ook toegenomen met stillere straten, betere luchtkwaliteit en meer openbare ruimte voor bewoners om elkaar te ontmoeten of zaken te organiseren

(…)

Download

Download hier het volledige hoofdstuk van Dirk Holemans uit het boek Klimaat en Sociale Rechtvaardigheid (red. Sacha Dierckx)